Η μοναδική αντίδραση που υπήρξε, ενάντια στο νόμο για την ιδιωτική τηλεόραση προήλθε από τον σημερινό Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας , Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος που ,ως πρόεδρος της ΔΗΑΝΑ. Ο Κ. Στεφανόπουλος με μια συγκλονιστική ομιλία στις 14 Σεπτεμβρίου 1989 κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου καταψηφίζει τον νόμο λέγοντας: <<Αξιότιμοι κύριοι συνάδελφοι, ό,τι και να κάνετε σ΄ αυτό το άρθρο, όπως και να το τροποποιήσετε, που δεν το τολμάτε, όπως και να αξιώσετε σύμφωνη γνώμη, που δεν θα την αξιώσετε η κυβέρνηση θα δώσει τις άδειες. Ένας τρόπος και μόνον υπάρχει, να παρέμβει η Βουλή και να μη δοθούν οι άδειες σε ανθρώπους επικίνδυνους, να ψηφιστεί η διάταξη κατά την οποία απαγορεύεται στους εκδότες να χορηγούνται οι άδειες>>.
Ο κ. Στεφανόπουλος χαρακτήριζε αντισυνταγματική τη διάταξη αλλά και ολόκληρο το νόμο κάνοντας σκληρή κριτική κυρίως στον Συνασπισμό για τη στάση που κρατούσε. “Εγώ δεν τους εχθρεύομαι ούτε ταξικές διαφορές έχω μαζί τους . Καμία. Με μερικούς δε εξ αυτών , ανταλλάσσω πολύ ευχαρίστως και χαιρετισμό. Και με μερικούς εξ αυτών μια ή δυο φορές έχω και συμφάγει. Τι να κάνουμε! Όλοι πρέπει να κολακεύουμε τους κυρίους εκδότες ή εν πάση περιπτώσει να μην είμαστε και κοινωνικώς απρεπείς απέναντί τους” “ Και αν εγένεντο ήρωες στην υπόθεση Κοσκωτά και εγένεντο , και αποκαλύπτομαι για την ικανότητά τους αυτή, λόγω συμφέροντός τους. Και ξεκίνησαν , όχι υποθέτοντας τη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ , αλλά ότι πρόκειται περί χρημάτων της μαφίας . Τους ενόχλησε η μαφία . Κοιτάξτε πόσο ενοχλείται κανείς από τα όμοια.”(πρακτικά της Βουλής 14/9/1989).
Η παρέμβαση αυτή θα κλονίσει την αξιοπιστία των εκδοτών . θα έχει όμως ως αποτέλεσμα την <<εξαφάνιση>> του προέδρου της ΔΗΑΝΑ από την πλειοψηφία των σύνολο του Τύπου. Καμία θετική αναφορά δεν γινόταν στο πρόσωπό του και στις δραστηριότητες του κόμματός του με εξαίρεση την Αυριανή και γενικότερα το συγκρότημα του Ταύρου και το περιοδικό ΚΛΙΚ. Το κλίμα που επικρατούσε σε βάρος του αλλά και η στάση της Αριστεράς, αναφέρονται σε ένα χαρακτηριστικό μικρό σχόλιο του περιοδικού Αντί της 22.9.1989: «Ραδιοτηλεοπτικά ΙΙΣτην ίδια συζήτηση στη Βουλή , ο κ.Στεφανόπουλος ο οποίος εν όψει των εκλογών διολισθαίνει με αυξανόμενη ταχύτητα προς τον Πασοκικό σοσιαλισμό επεδόθη σε μια άνευ προηγουμένου κριτική της ατομικής ιδιοκτησίας στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης για να εισπράξει την ειρωνική αποστροφή του βουλευτή του Συνασπισμού κ. Μ. Ανδρουλάκη ότι “ οι ανάγκες του ειδυλλίου του με το ΠΑΣΟΚ τον οδήγησαν σε έναν γραφικό αντικαπιταλισμό”. Με τέτοια ανοίγματα του ακροδεξιού κατά τον Αβέρωφ και το ΒΗΜΑ, αρχηγού της ΔΗΑΝΑ το ερώτημα αν ο ίδιος θα προσχωρήσει στο ΠΑΣΟΚ ή το ΠΑΣΟΚ σε αυτόν έπαψε να βασανίζει τον ελληνικό λαό>>. Η θέση της τότε Αριστεράς τότε όπως την είχε εκφράσει στη συζήτηση του νομοσχεδίου ο βουλευτής του Συνασπισμού, Μίμης Ανδρουλάκης ήταν αφοπλιστική : «Και η αριστερά εκδότης είναι», είπε εννοώντας ότι ο ενιαίος Συνασπισμός διέθετε τον Ριζοσπάστη , την Αυγή , τον 902 αριστερά στα FM , τον εκδοτικό Οίκο Σύγχρονη εποχή , την Πρώτη και τον Rock FM.
πηγή: ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΟΥΦΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου